نبود برنامه‌های غلط یاب از عوامل افزایش غلط نویسی در فضای مجازی
تاریخ انتشار: ۹ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۱۱۷۶۳۷
از آنجا که زبان فارسی از اجزای اصلی هویت ملی هر فرد محسوب می‌شود، آسیب شناسی فضای مجازی در ارتباط با زبان و ادبیات فارسی یک ضرورت غیر قابل انکار است.
انتقال درست پیام به بهترین شکل در کمترین زمان یکی از وظایف مهم رسانه‌ها و فضای مجازی به شمار می‌رود؛ زیرا زبان به عنوان ابزار ارتباطی نقش بسیار مهمی را در انتقال پیام ایفا می‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بی توجهی به زبان فارسی علاوه بر آسیب‌های زبانی که مهمترین آن فاصله میان زبان نوشتار معیار و زبان فضای مجازی است، خسارت‌های فرهنگی و ادبی را نیز در پی دارد که در مقابل توجه و سیاست‌گذاری و رونق آن، رواج فرهنگ مکتوب، گسترش زبان فارسی، رواج نگارش و ارتقای سطح فرهنگ را در پی خواهد داشت.
در این خصوص با مهدی صالحی دبیر انجمن ویرایش و درست‌نویسی گفتگو کرده ایم.
تاثیر غلط نویسی بر زبان فارسی چیست؟
با غلط نوشتن روندی شکل می‌گیرد که باقی افراد نیز این مسیر را ادامه دهند و این گونه آهسته آهسته املای واژه‌ها و شیوه نگارش آنها بهم می‌ریزد که این مسئله فقط در املای کلمات است که خود را نشان می دهد. اما غلط نویسی از این مقوله بزرگتر خواهد بود و در شیوه‌ی نگارش جمله و آوردن تعابیر هم قابل مشاهده است.
اگر جمله‌ها و تعبیرها، ضرب المثل‌ها با گذشت زمان به وادی غلط نویسی و کاربرد غلط بیفتند کارکردشان را از دست می‌دهند. با از دست دادن کارکرد زبان فارسی آهسته آهسته از جان و رمق می‌افتد و دیگر دارای کاربرد نخواهد بود. از دست دادن کارکرد زبان در گذر زمان اتفاق می‌افتد و به مرحله‌ای میرسد که زبان فارسی نحیف و یک جا تمام می شود.
چه عواملی باعث می‌شود افراد با توجیه کوتاه نویسی کلمات به نوشتن غلط یک کلمه روی بیاورند؟
کوتاه نویسی لزوما غلط نیست بلکه اقتضای سرعت در فضای مجازی موجب کوتاه نویسی و ایجاز شده است. در زبان انگلیسی نیز این ایجاز وجود دارد. اگر افراد جملات و کلمات را به زبان انگلیسی بنویسند می‌تواند برای زبان فارسی آفت زا باشد، اما در شرایطی کار خطا تلقی می‌شود که این رویه وارد خط متن‌های نوشتاری شود. به این معنا که خارج از فضای مجازی نیز این کار را انجام دهیم، باید توجه شود که این مسئله فقط در گفتگو‌ها در فضای مجازی رایج و مجاز است و برای این موضوع می‌توان راه حلی پیدا کرد.
چه ارگان‌هایی برای جلوگیری از غلط نویسی و گسترش درست نوشتن کلمات در سطح وسیعی از جامعه موثر هستند؟
شورای عالی اطلاع رسانی، صداوسیما، وزارت ارشاد، آموزش و پرورش از ارگان‌های موثر در خصوص این مقوله هستند که متاسفانه تا کنون اقدام چشمگیری برای بهبود وضعیت زبان فارسی از سوی آنها انجام نشده است. وزارت آموزش و پرورش این مسئله مهم را در زمره وظایف خود نمی‌داند.
درست نویسی کلمات و جلوگیری از غلط نویسی یکی از فضا‌هایی است که این ارگان‌ها تا به امروز باید وارد آن می‌شدند تا با ابزار فناوری بتوانیم زبان فارسی را فربه نگهداریم و کاربر زبان را به انتخاب درست و دقیق واژه و جمله‌ها هدایت کنیم.
چه اقداماتی باید صورت بگیرد تا در گذر زمان افراد به آسیبی که غلط نویسی به زبان فارسی میزند، پی ببرند؟
در برابر اهمیت آسیبی که به زبان فارسی در اثر غلط نویسی وارد می‌شود، گام اول این است که اقدامی صورت بگیرد تا همه افراد زبان مادری و زبان فارسی را بشناسند و به آن افتخار کنند. در شرایطی که جایگاه زبان فارسی را از نظر علمی، هویت بخشی و شناختی برای مردم تبیین نکنیم، افراد نمی‌دانند اگر شناختشان در زبان فارسی اصلاح نشود فرهنگ و رویکرد آنها نسبت به زندگی درست نخواهد بود.
مردم به سهم خود در این مسئله مقصر نیستند و فرد مسئولی که وظیفه سیاست گذاری را دارد یا در نهاد‌های حاکمیتی برای بهبود این مقوله بودجه می‌گیرد باید پاسخگو باشد، زیرا مسئولین به دنبال بازخورد برای تاثیر گذاری یا عدم اثر فعالیت‌هایی که دارند نبوده اند. بایستی به سمتی حرکت کنیم تا مسئولینی که در این مقوله کم کاری کرده اند متوجه اشتباه خود شوند.
آیا فرهنگستان زبان و ادب فارسی فعالیتی برای از بین بردن این امر کرده است؟
فرهنگستان زبان و ادب فارسی در این خصوص هیچ دغدغه‌ای ندارد و شاید به جرات بتوان گفت دارای آگاهی لازم در این زمینه نیست. عدم انتشار یک نرم افزار کاربردی در خصوص درست نویسی کلمات فارسی نشان می‌دهد که این مجموعه تصمیم به انجام فعالیتی در این زمینه ندارد، انجام پژوهش‌ها از سوی این نهاد تا هنگامی که در عرصه‌ی عمل اجتماعی و عمومی گام موثری برداشته نشده ارزشی نخواهد داشت.
غلط نویسی در فضای مجازی بیشتر بستگی به چه عواملی دارد؟
آموزش‌های نامناسب مدارس، بی اعتنایی‌ها در خانواده و محیط‌های عمومی سبب ایجاد این مسئله شده است، بسیاری از کاربران فضای مجازی از روی نوشته‌های افراد مختلف غلط‌ها را یاد می‌گیرند و لزوما ممکن است غلط ننویسند، اما به دلیل اینکه افراد زیادی در فضای مجازی با این گونه کلمات اشتباه مواجه هستند کلمات غلط به واسطه‌ی فرد بازنشر پیدا می‌کند.
آیا در فضای مجازی برای درست نویسی نظارتی وجود دارد؟
نمی‌توان در فضای مجازی رو به تعقیب و گریز آورد بلکه حاکمیت باید اشتیاق را ایجاد کند و بعد از فراهم سازی انگیزه و اشتیاق نیاز به وجود ابزار پررنگ‌تر خواهد بود، در این شرایط اگر فردی قصد تخریب زبان فارسی را داشت بایستی شناسایی و و توبیخ شود.
در این حالت است که بحث نظارت و تذکر معنی پیدا می‌کند، اما اگر از کسب و کار‌ها طلب کار باشیم با واکنش خوبی مواجه نخواهیم شد، همچنین فضای مجازی یک فضای آزاد است و نمی‌توان نظارت کاملی بر آن داشت.
در شرایطی که تشویق کننده و شیوه نامه‌ای برای درست نویسی وجود ندارد این راه به هیچ نتیجه‌ای نمی‌رسد و نباید گریبان مردم را بگیریم که چرا به زبان احترام نمی‌گذارند.
چه راهکاری را برای جلوگیری از غلط نویسی پیشنهاد می دهید؟
موثرترین راهکار تولید برنامک‌ها و برنامه‌های غلط یاب پیشنهاد دهنده است که یک سری واژه، جمله، ضرب المثل، شعر را پیشنهاد دهد، همچنین تقویت آموزش و ارتقای جایگاه زبان فارسی در اذهان مردم به واسطه انجام کار فرهنگی و آموزشی می‌تواند در جلوگیری از غلط نویسی موثر باشد.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری ادبیاتمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: غلط های املایی وزارت آموزش و پرورش درست نویسی فضای مجازی فضای مجازی زبان فارسی درست نویسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۱۱۷۶۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چهره‌های مشهور ادبیات که مست عشق پارسا پیروزفر را دیدند | میرجلال‌الدین کزازی: از آغاز تا انجام، شادمان و خشنود بودم...| تصاویر
به گزارش همشهری آنلاین، روز جمعه ۱۴ اردیبهشت اکرانی خصوصی از فیلم «مست عشق» در موزه سینما تدارک دیده شده بود تا سازندگان این فیلم سینمایی میزبان برخی از چهره‌های حوزه مولوی‌شناسی و شمس پژوهی و شاهنامه‌پژوهی همچون محمدعلی موحد و میرجلال‌الدین کزاری و نیز بزرگان دیگری همچون ژاله آموزگار (پژوهشگر فرهنگ و زبان‌های باستانی)، عبدالمجید ارفعی (متخصص زبان‌های باستانی و مترجم خط میخی عیلامی)، احمد محیط طباطبایی (رییس ایکوم)، لوریس چکناواریان (آهنگساز و رهبر ارکستر)، یونس شکرخواه (متخصص علوم ارتباطات) و حجت‌الله ایوبی (رییس سابق سازمان سینمایی و کمیسیون ملی یونسکو) شدند.
در میان این چهره‌های فرهنگی و هنری، محمدعلی موحد به تماشای فیلم نشست.
پشتوانه سینمای ایران ادبیات فاخر و گنج معنوی آن استدر ابتدای این مجلس و پیش از نمایش فیلم، حجت‌الله ایوبی در سخنانی کوتاه گفت: ملت ایران یک بدهی به دنیا داشت و دنیا هم یک مطالبه بزرگ از ما. سینمای ایران که جزء سینماهای برتر جهان است باید کاری را برای حضرت مولانا و شمس انجام می‌داد.
او با تاکید بر اینکه خودش فیلم را ندیده است، ادامه داد: من این تلاش و عزم را گرامی می‌دارم بویژه آنکه بارها از زبان بزرگان جهان شنیدم که چه معمایی در سینمای ایران وجود دارد که با وجود حداقل امکانات این چنین درخشان است؟ به نظر بنده، راز و رمز این موفقیت در این سالن حاضر است؛ پشتوانه سینمای ایران ادبیات فاخر و گنج معنوی آن است که در هیچ کجای جهان وجود ندارد. سینمای شاعرانه ایران مرهون بزرگانی است که امروز در اینجا نشستند و آقایان فتحی، توحیدی و دیگر هنرمندان در این فضا تنفس کردند و با محمدعلی موحد زندگی کردند. فیلم و نگاه آنها عطر و رنگ موحد و کزازی و شفیعی کدکنی و بزرگان دیگر را می‌دهد. من این عزیزان را به "نام" و بدون لقب صدا کردم چون استاد شفیعی کدکنی در آخرین شماره مجله «بخارا» زیبا گفته است که محمدعلی موحد بالاترین لقبش در همین است که «محمدعلی موحد» است و لقب و پسوند و پیشوندی برازنده او نیست. این برای بقیه اساتید هم صدق می‌کند.
ایوبی افزود: یقین دارم که استقبال فراوان مخاطب آغاز راهی است که باز هم از مولانا و شمس سخن گفته شود.
سپس فرهاد توحیدی - فیلمنامه‌نویس «مست عشق» بیان کرد: نوشتن فیلمنامه این کار در کنار جناب آقای فتحی حدود سه سال و اندی طول کشید و در طول نوشتن متن، سایه معنوی دکتر موحد بر سر این کار بود.
او با اشاره به شیوه روایت فیلم گفت: من به عنوان یک معلم کوچک فیلمنامه‌نویسی عرض می‌کنم که سال‌هاست در میان همکارانم و بخصوص در میان جوانان علاقه‌مند به فیلمنامه‌نویسی اشتیاق زیادی برای گذر و عدول از نوشتن فیلمنامه به سبک و سیاق کلاسیک در چهارچوب شاه‌پیرنگ می‌بینم. آنها بسیار دوست دارند که فیلمنامه‌نویسی متفاوت را با روایت‌های موازی تجربه کنند و برای یادگیری تکنیک داستان‌گویی در فیلمنامه نویسیِ آلترناتیو، طبیعتاً به ادبیات فیلمنامه‌نویسی ترجمه شده رجوع می‌شود.
این در حالی است که بخت بزرگ بنده و آقای فتحی این بود که در این کار برای سازماندهی روایت‌های موازی از دل آثار مولانا و مثنوی استفاده کردیم. شاید بی‌راه نباشد که بگویم یکی از اولین کسانی که داستان‌گویی به این شیوه را ابداع کردند حضرت مولانا بود و البته پیش‌تر از او عطار و سنایی هم چنین تجربه‌ای داشتند.
توحیدی ادامه داد: کوشش ما این بود از آن میراثی که حضرت مولانا و دیگران در روایت‌گری به جا گذاشتند و بزرگان امروز ادبیات ایران در کتاب‌های خود شرح دادند، استفاده کرده باشیم و امیدوارم آنچه بر پرده خواهید دید گوشه کوچکی از انتظارات شما را برآورده کند.
جهانِ پر از طمع و ویرانی را با افعال خود سیاه‌تر نکنیمدر پایان حسن فتحی - کارگردان «مست عشق» که از سر فیلمبرداری سریالش خود را به این برنامه رسانده بود - متنی را قرائت کرد که به این شرح بود: «همه ما آدم‌ها بی‌آنکه خواسته باشیم، متولد می‌شویم و طنز قضیه در این است که چه بخواهیم و چه نخواهیم، متولد شدن ما با نوعی مسئولیت اخلاقی همراه است؛ مسئولیتِ اینکه اوضاع جهانی را که لُملُمه میزند از حرص و طمع و کشتار و ویرانی، با افعال خودمان سیاه‌تر از آنچه که هست نکنیم. پیام شیرین و شکّرین شمس و مولانا در این زمانه تلخ‌کامی و خشونت و نفرت‌پراکنی، می‌تواند بارقه امیدی باشد برای ما ساکنانِ به عادت و روزمرگی گرفتار شده‌ی این روزگار تا شاید با پرهیز از خودشیفتگی و افکار خشک و تنگ‌نظرانه در افعال و کردار خودمان تأمل و نواندیشی و تجدیدنظر کنیم.
این اثر سینمایی بی‌هیچ تفاخری برگ سبزی تحفه درویش و نمایش قطره‌ای از دریای بیکران اندیشه‌های عرفانی است.»
در همین زمینه میرجلال‌الدین کزازی؛ استاد زبان و ادبیات فارسی و شاهنامه‌پژوه در حاشیه اکران خصوصی «مست عشق» برای ادیبان و چهره‌های فرهنگی درباره این فیلم اظهار کرد: از نگاهی فراخ و فراگیر، دید و داوری من درباره این توژینه داستانی یا فیلم این است که دست‌اندکاران و پدیدآورندگان آن در کار هنری که می‌خواسته‌اند کرد، کامدار بوده‌اند. توانسته‌اند به آن آماج‌ها و آرمان‌هایی که در سر می‌پرورده‌اند، دست بیابند. از این دید این فیلم یکی از اندک فیلم‌هایی است که من از دیدن آن، از آغاز تا انجام فیلم، شادمان و خشنود بودم.
او افزود: آن دریافتی که این هنرمندان از چهره مولانا و منش و کنش او داشته‌اند، در بخشی گسترده در این آفریده هنری بازتاب یافته است. دم‌های دلپذیری را من به هنگام دیدن فیلم گذرانیدم اما چند ویژگی بیشتر بر من کارگر افتاد؛ بجز کارگردانی که هر چه در فیلم می‌گذرد به راستی به گونه‌ای به او بازمی‌گردد زیرا اوست که سررشته‌ها را در دست دارد، خُنیا یا موسیقی فیلم بسیار بشکوه، کارساز و اثرگذار بود، به همان سان فیلم برداری آن. سه دیگر، آوابرداری این فیلم. از دید فنی این سه، نمود بیشتری در چشم من داشت.
کزازی درباره گفت‌وگوهای بین شمس و مولانا که از دید برخی، شاید برای مخاطب عام دیریاب‌تر باشد و اینکه آیا فیلم توانسته شمایی از مولانا و شمس را به مخاطب عام‌تر معرفی کند، گفت: بیشینه این گفت‌وگوها چون از آبشخورها ستانده شده بود، از ویژگی‌های بسیار پسندیده فیلم شمرده می‌شود اما زبان فیلم، شاید ناچار بوده‌اند من داوری نمی‌کنم، با زبان روزگار مولانا همیشه سازگار نبود، شاید می‌خواسته‌اند که بیننده امروزین بتواند پیوند بیشتری با فیلم بیابد. ببیننده‌ای که با ادب پارسی و زبان مولانا به بسندگی آشنا نیست.
کد خبر 849267 منبع: ایسنا برچسب‌ها کارگردانان سینمای ایران خبر مهم پارسا پیروزفر بازیگران سینما و تلویزیون ایران مولانا سینمای ایران شهاب حسینی (بازیگر)
نفر چهارم تنیس روی میز جهان مغلوب نوشاد عالمیان شد